The Oscars

Gaat helemaal top hier in Bozeman!!! Het eerste cijfer (A-) is binnen, begin steeds beter te skiën en vogels pleuren nog steeds stijf bevroren uit de lucht, zo koud is het. Gaat zijn gangetje dus.

Vandaag wel weer een mooie ervaring opgedaan; het live kijken van de Oscar uitreikingen. Welk een gebeuren om te aanschouwen!!! Ik zou natuurlijk gewoon lekker ontspannen kunnen kijken naar de sterren die voorbij komen, lekker kunnen luisteren naar de ongekend slappe redactie grappen die worden uitgekraamd, of vast een lijstje kunnen maken van welke films ik toch echt moet gaan zien. Maar helaas, ik kan het niet laten mijn immer kritieke blik uit te schakelen. Ik probeer tevergeefs te strijden tegen mijn intellectuele innerlijke muggenzifter. Neen, er moet toch echt kritiek worden geuit! Daarom heb ik mijn pen en papier klaargelegd, intellectueel brilletje op, scheiding in, klaar om lekker cynisch te gaan zitten mompelen tegen de televisie. Hierbij presenteer ik met gepaste trots het resultaat.

Mijn bevindingen:

Gravity heeft ongeveer 458 Oscars gewonnen, variërend van Oscar voor beste muziek tot Oscar voor de beste kop koffie bij het ontbijt. Nou is het niet zo vreemd als een goede film een paar Oscars wint, maar dit is toch wel een verassing, aangezien Gravity gewoon een stuk nageboorte op camera is. Maar ja, het verhaal is über-mega-fantastisch pro-Amerikaans (astronauten in de ruimte, heldendaden, onzelfzuchtige opofferingen, ze vreten het met bakken tegelijk weg hier) en dan win je toch al gauw wat leuke prijsjes.

Leonardo DiCaprio is nog steeds Oscarloos. Wederom viel hij buiten de prijzen. Zijn gezicht sprak boekdelen: terwijl Matthew McConaughey de Oscar voor beste acteur ging ophalen, klapte Leo beleeft en lachte zelfs even. Wat hij echter bedoelde te zeggen was: "STERF, HOLLYWOOD, STERF!!!". Hij zal waarschijnlijk altijd Oscarloos blijven, arme vent.

Over Matthew McConaughey gesproken, die slaagde erin ZICHZELF als zijn grote voorbeeld te noemen. Hij wil altijd proberen een 10 jaar oudere versie van zichzelf te zijn. *kuch* autist *kuch* Aan het gemompel in de zaal te horen was dit niet zo'n hele beste zet, dus trok Matthew de antieke Ik-wil-graag-god-bedanken-Kaart uit zijn zak. Homerun, want Amerikanen en God zijn nu eenmaal als pindakaas met jam; ze vinden elkaar fantastisch en de rest van de wereld snapt er geen reet van.

Even over de toespraken over het algemeen: het was een orgie van kwijl. Iedereen die op het podium verscheen deed er alles aan om zo veel mogelijk veren in de reet van het publiek te steken. Tot op het absurde af. Het praat natuurlijk wel makkelijk als je zelf een Oscar wint en de rest niet. "blabla, zonder jullie zou ik het niet kunnen, blabla" terwijl ze ondertussen denken "HAAAHAHAHAHAHAHAAH SUKKEL!!! IK HEB EEN OSCAR EN JIJ NIET HAHAHAHA!!!" Bij de dames ligt dit gehalte verkapte haat net even iets hoger, omdat.....ja geen idee eigenlijk, dat is gewoon zo. Één blik op het gezicht van Meryl Streep en je weet meteen dat die er alles voor zou geven om Cate Blanchett spontaan in brand te zien vliegen met haar Oscar nog in haar handen.

Optredens, horen er ook bij. Leuk, want het 5 uur durende programma is een beste zit. Ik had me voorbereid op een spektakel stuk, want o.a. Pharrel Williams en U2 stonden op het programma. Pharrel kwam het podium op om zijn hit 'happy' ten gehore te brengen. Hij haalde diep adem, en toen... Ik weet niet WAT er precies gebeurde, maar ik vermoed dat er achter het decor een hele roedel straathonden in een papierversnipperaar werd gegooid. Heer heb meelij, wat een takke herrie!!! Ik wist wel dat ze met computers en zo het een en ander aan kunnen passen, maar ik wist niet dat ze Pharrel's stem konden veranderen van doodgeslagen zeehond naar muzikale engel. U2 maakte het niet beter. Bono, als ik jou was zou ik lekker ergens een paleisje bouwen en je centen gaan tellen, want die hoge noten haal je niet meer.

Over de presentatrice geen slecht woord te melden. Ellen Degeneres, bekend van haar geaardheid en het feit dat haar vrouw knapper is dan zo ongeveer de gehele vrouwelijke bevolking op de aarde, deed het fantastisch, lekker nonchalant, geen één keer versproken, top mokkel!!!

Tot zover mijn rapport over de Oscars. De media gekte is weer voorbij en de Amerikanen kunnen zich weer druk gaan maken om dingen die er echt toe doen. Ik ga me ook weer bezighouden met serieuze zaken: volgende week is het Spring Break en dat betekend ZUIPEN, DANSEN, PILSJES DRINKEN WIIIEIEEEEHHHH oh nee, helaas. Ik ga naar Denver, onderzoek doen voor mijn scriptie #YOLO!!!

Groetjes maar weer uit Amerika!!!